زمان مطالعه: < 1 دقیقه
هـنـگـامی که امام حسن مجتبی (ع) تصمیم گرفت با معاویه صلح کند، خطبه ای ایراد فرمود در بخشی ازآن خطبه تاریخی آمده است:
ایـن امت از جدم رسول خدا (ص) شنید که می فرمود: «هر امتی کسی را متولی امور خود کند که از او دانـاتـر و شـایـسـتـه تـر در مـیان خود داشته باشند، هماره رو به تنزل می روند، مگر آن را که شـایـسـته تراست، مقدم بدارند» و شنید که به پدرم می فرمود: «تو نسبت به من، همانند هارونی نـسـبـت بـه موسی، جز اینکه پس از من پیامبری نیست» و شنیدند که در غدیر خم دست پدرم را گـرفت ومی فرمود: «هرکس را که منم مولای او، علی مولای اوست خدایا! دوست بدار آنکه علی را دوسـت مـی دارد و دشـمن بدار آن را که با علی دشمن است» آنگاه به حاضران فرمود تا غایبان را آگاه سازند (1).
1) ینابیع المودة، ص 578.
