هـمـه می دانند که عمروبن عاص یکی از دشمنان سرسخت امیرالمؤمنین (ع) بوده است وی افکار آشـفـتـه معاویه را سازمان بخشید و او را برای مقابله با امیرالمؤمنین (ع) آماده کرد با دسیسه های خـود او را ازسقوط حتمی رهاند، و با طرح مساله حکمیت لشکر شام را نیرو بخشید و سپاه کوفه را بـه اخـتـلاف وتفرقه انداخت همان جا بود که نطفه خوارج منعقد شد و برای این خدمت، حکومت مصر را از معاویه پاداش گرفت.
پـیـش از آنـکـه مـعـاویـه حـکـومـت مـصـر را بـه او پیشنهاد کند، در نامه ای از او تقاضای کمک کرده می نویسد: «علی باعث قتل عثمان شد و من خلیفه عثمان هستم«.
عمرو در جواب معاویه می نویسد:
نامه ات را خواندم و فهمیدم اما اینکه از من خواسته ای از دین اسلام خارج شده با تو به وادی ضلالت وارد شـوم و تـو را در راه بـاطـلت یاری کنم و به روی امیرالمؤمنین شمشیر بکشم، در حالی که او بـرادر، ولی، وصی و وارث رسول خداست و هموست که دین پیامبر را ادا کرد ووعده هایش را جامه عـمل پوشاند، همو که داماد او و شوهر بانوی زنان جهان و پدر حسن وحسین سرور جوانان بهشتی است، نمی پذیرم.
و امـا ایـنـکـه گفته ای: من خلیفه عثمانم، با مرگ عثمان تو عزل شده خلافتت زایل می شود واما ایـنکه گفته ای: امیرالمؤمنین صحابه را بر کشتن عثمان تحریک کرد، این دروغ و نارواست وای بر تـو ای مـعاویه! آیا نمی دانی که ابوالحسن جانش را در راه خدا نثار کرد و در بستر رسول خدا (ص) خـوابـیـد و رسول خدا (ص) درباره اش فرمود: «هرکس من مولای او هستم، علی مولای اوست» (1).
1) تذکرة الخواص، ص 84.
