زمان مطالعه: < 1 دقیقه
انسان در هر مسأله هم که خود را به ندانستن بزند، نمیتواند در این مسأله تجاهل کند که در تصمیمگیری نسبت به یکی از دو طرف یک کار (انجام یا ترک) با قدرتی که خداوند به او سپرده است، دارای اختیار است. کار او از یک جهت به خدا نسبت داده میشود، و از جهتی دیگر در همان وقت به خودش نسبت داده میشود. نسبت به خدا داده میشود از آن جهت که با قدرت و توانی انجام میدهد که از سوی خدا به او داده شده است و به خودش نسبت داده میشود، چون با اختیار خود یکی از دو کار را برگزیده است. به همین خاطر از اهل بیتعلیهم السلام نقل شده است که: «لا جبر ولا تفویض، ولکن امرٌ بین الأمرین«، نه جبر است نه تفویض، بلکه امری میان این دو تاست.
