در قرآن کریم دو بار لفظ «اهل بیت» آمده است. یکی از زبان فرستادگان:
»گفتند آیا از امر خدا تعجب میکنید؟ رحمت و برکات او بر خاندان شما باد که او ستوده و بزرگ است» (1) و دیگری در این آیه خطاب به همسران پیامبرصلی الله علیه وآله:
»در خانههای خود بمانید و همچون جاهلیت نخستین، خود آرایانه بیرون نیایید، و نماز بر پا دارید و زکات بپردازید و خدا و رسولش را پیروی کنید، همانا خداوند میخواهد از شما اهل بیت پلیدی را ببرد و شما را کاملاً پاک سازد.» (2).
آیه اول خطاب به خانواده ابراهیم خلیل است، آن گاه که فرستادگان الهی آمدند و همسرش را به تولّد اسحاق و پس از او یعقوب مژده دادند. چون این مژده بر خلاف سنن طبیعی بود، زیرا ابراهیم و همسرش پیر شده بودند و از این رو همسر ابراهیم با تعجب به آنان گفت: آیا من که عجوزم فرزند خواهم آورد؟ و این شوهرم که پیر شده است؟! این چیز شگفتی است. (3) جواب هم از سوی آن فرستادگان که فرشتههای الهی به صورت بشر بودند، این بود که آیا از امر خدا تعجب میکنید؟ رحمت و برکات او بر شما اهل بیت.
آیه دوم نیز در ضمن آیاتی وارد شده که در باره زنان پیغمبرصلی الله علیه وآله است و آنان را دعوت میکند که از دنیا پیراسته و به تقوا آراسته شوند و وصایایی از این قبیل. (4).
1) قالُوا أَ تَعْجَبِینَ مِنْ أَمْرِ اللَّهِ…» (هود: 73(.
2) وَ قَرْنَ فِی بُیُوتِکُنَّ…» (احزاب: 33(.
3) هود: 72.
4) احزاب: 34 – 28.
