برترین مردم

امام باید از همه امت برتر باشد، چون یا مساوی با مردم است، یا ناقص‏تر از آنان است، یا برتر از آنان. مطلوب همین سومی است. اولی که محال است، زیرا اگر همتای مردم باشد، ترجیح او بر دیگری برای امامت محال و بی‏دلیل است. دومی هم محال است، چون عقلاً زشت است که مفضول بر فاضل مقدم داشته شود. این آیه نیز دلیل بر آن است: «أَ فَمَنْ یَهْدِی إِلَی الْحَقِّ أَحَقُّ أَنْ یُتَّبَعَ أَمَّنْ لا یَهِدِّی إِلاَّ أَنْ یُهْدی فَما لَکُمْ کَیْفَ تَحْکُمُونَ«؛ (1) «آیا آن که به حق هدایت می‏کند سزاوارتر است تا پیروی شود، یا کسی که راه نمی‏یابد مگر آن که هدایتش کنند؟ شما را چه می‏شود، چگونه داوری می‏کنید؟«

طبق این حکم و قاعده، امام باید در دانش و دین، در کرم و شجاعت و همه فضایل روحی و جسمی برتر باشد.

1) یونس: 35.