ما معتقدیم: مبدا پیدایش تشیع، عصر پیامبر (ص) و سخنان آن حضرت بوده است و اسناد روشنی برای این مطلب در دست داریم:
از جمله بسیاری از مفسران در تفسیر آیه شریفه: «ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریة، کسانی که ایمان آوردند و عمل صالح انجام دادند بهترین مخلوقات (خدا) هستند.» (1) این حدیث را از پیامبر اکرم (ص) نقل کردهاند که فرمود: «منظور از این آیه، علی (ع) و شیعیان اوست«.
از جمله مفسر معروف «سیوطی» در «الدر المنثور» از «ابن عساکر» از جابر بن عبد الله نقل میکند که ما خدمت پیامبر (ص) بودیم که علی (ع) به سوی ما آمد هنگامی که چشم پیامبر (ص) به او افتاد فرمود: «و الذی نفسی بیده ان هذا و شیعته لهم الفائزون یوم القیامة، سوگند به کسی که جانم به دست اوست او و شیعیانش رستگاران در روز قیامتند» سپس آیه «ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریة» نازل شد و بعد از آن، هنگامی که علی (ع) به مجلس اصحاب پیامبر (ص) میآمد آنها میگفتند: «جاء خیر البریة، بهترین مخلوقات خدا آمد!» (2).
همین معنی را «ابن عباس» و «ابو برزه» و «ابن مردویه» و «عطیه عوفی» (با تفاوتهای مختصری) نقل کردهاند. (3).
به این ترتیب میبینیم که انتخاب نام «شیعه» برای کسانی که ارتباط با علی (ع) داشتند، در همان عصر پیامبر (ص) صورت گرفته، و این نام را پیامبر (ص) به آنها داده است نه این که در عصر خلفا و یا در زمان صفویه یا غیر آن پیدا شده باشد.
ما در عین این که به فرق اسلامی دیگر احترام میگذاریم و با آنها در یک صف جماعت نماز میخوانیم، و در زمان و مکان واحدی حجبجا میآوریم و در اهداف مشترک اسلام همکاری میکنیم، معتقدیم پیروان مکتب علی (ع) دارای ویژگیهایی هستند، و مورد توجه و نایتخاص پیامبر (ص) بودهاند، به همین دلیل ما پیروی از این مکتب را برگزیدهایم.
گروهی از مخالفان شیعه اصرار دارند که رابطهای میان این مذهب و «عبد الله بن سبا» برقرار کنند، و پیوسته این سخن را تکرار میکنند که شیعیان، پیرو عبد الله بن سبا هستند که در اصل یهودی بوده، و سپس اسلام را اختیار کرده!این سخن بسیار عجیب است، زیرا بررسی تمام کتب شیعه نشان میدهد که پیروان این مکتب کمترین علاقهای به این مرد ندارند، بلکه در تمام کتب رجال شیعه «عبد الله بن سبا» به عنوان مردی گمراه و منحرف معرفی شده و طبق بعضی از روایات ما، علی (ع) فرمان قتل او را به خاطر مرتد بودنش صادر کرده است. (4).
از این گذشته اصل وجود تاریخی عبد الله بن سبا زیر سؤال است و بعضی از محققان معتقدند او یک فرد افسانهای است و وجود خارجی نداشته است تا چه رسد به این که بنیانگذار مذهب شیعه باشد (5) و به فرض که او را یک مرد افسانهای ندانیم از نظر ما فرد گمراه و منحرفی بوده است.
1) سوره بینه، آیه 7.
2) الدر المنثور، جلد 6، صفحه 379.
3) برای آگاهی بیشتر به پیام قرآن، جلد 9، صفحه 259 به بعد مراجعه فرمایید.
4) «تنقیح المقال فی علم الرجال» در ماده «عبد الله بن سبا» و سایر کتب مشهور و معروف رجال شیعه.
5) کتاب عبد الله بن سبا، نوشته علامه عسکری.
