سوره آل عمران

(أَفَغَیر دینِ الله یَبغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَالأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إلَیه یُرجَعُونَ(. (1).

»آیا جز دین خدا را می جویند؟ با آن که آنچه در آسمانها و زمین است خواه و ناخواه تسلیم او هستند، و به سوی او بازگردانیده می شوند«.

در تفسیر این آیه شریفه و جهانی شدن آیین توحید و حاکمیت آخرین دین خدا بر سرتاسر جهان، روایات چندی از حضرات معصومین (علیهم السلام) رسیده است که به قسمتی از آنها در اینجا تبرّک می جوئیم:

1 ـ امام باقر (علیه السلام) در مورد ظهور حضرت قائم (علیه السلام) می فرماید:

»هنگامی که حضرت قائم (علیه السلام) قیام کند، هیچ آبادی و سرزمینی در روی کره زمین باقی نمی ماند مگر این که ندای «لا إله إلاّ الله و محمّداً رسول الله» در آنجا بلند شود. و این همان گفتار خدای تعالی است که (وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فی السّماوَاتِ وَ الأَرْضَ…) (2) و حضرت صاحب الأمر (علیه السلام) «جزیه» را نمی پذیرد چنان که رسول الله (صلی الله علیه وآله وسلم) می پذیرفت و این، همان قول خدای تعالی است که، با کافران بجنگید تا هیچ فتنه ای باقی نماند و دین تماماً از آن خدا باشد«. (3).

2 ـ در تفسیر همین آیه شریفه از حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) نقل شده که فرمود:

»هنگامی که حضرت قائم مهدی (علیه السلام) قیام کند هیچ نقطه ای در روی زمین باقی نمی ماند جز این که بانگ «لا اله الا الله و محمّداً رسول الله» در آنجا بلند شود«. (4).

3 ـ در مورد همین آیه مبارکه در حدیثی از امام کاظم (علیه السلام) در باره حضرت قائم (علیه السلام) چنین می خوانیم:

ابن بکَیْر، گوید: از امام کاظم (علیه السلام) در مورد این آیه شریفه پرسیدم، حضرت فرمود:

»انزلَتْ فِی القائم (علیه السلام) اِذا خَرَجَ بِالْیَهُوْدِ وَ النَّصاری وَ الْصّابئین وَ اْلزَّنادِقَة و

أَهْل الرَدَّة وَ الکُفّار، فِی شَرْقِ الأرْضِ وَ غَرْبِها فَعَرَضَ عَلَیْهِم الإسلام، فَمَنْ أسْلَمَ طَوْعاً أمَرَهُ بِالصَّلاةِ و الزَّکاةِ وَ ما یُؤمَرُ بِهِ الْمُسْلِم وَ یَجِبُ لله عَلَیْه، وَ مَنْ لَمْ یسلم ضَرَبَ عُنُقَهُ حتّی لا یَبْقی فِی المَشارِقِ وَ الْمَغارِبِ أحَدُ إِلاّ وَحَّدَ الله«. (5).

»این آیه، در باره حضرت قائم (علیه السلام) نازل شده است. هنگامی که ظاهر شود، آیین مقدّس اسلام را در شرق و غرب جهان، به یهود و نصاری و صائبان و ملحدان و مرتدان و کافران عرضه می دارد، هر کس آن را از روی میل و رغبت بپذیرد، به نماز و زکات و دیگر فرائض اسلامی امر می فرماید و هر کس امتناع ورزد، گردنش را می زند تا در همه شرق و غرب جهان جز موحّد و یکتا پرست باقی نماند«.

1) سوره آل عمران، آیه 83.

2) سوره انفال، آیه 39.

3) المحجّه، ص 50 و تفسیر عیاشی، ج 2، ص 65.

4) ینابیع المودّة، ج 3، ص 236، باب 71 ـ تفسیر عیاشی، ج 1، ص 207، ح 81، تفسیر نور الثقلین، ج 1، ص 362، ح 229.

5) تفسیر عیاشی، ج 1، ص 207، ح 82 ؛ المحجه، ص 50، اثبات الهداة، ج 3، ص 549، ح 552 ؛ تفسیر نور الثقلین، ج 1، ص 362، ح 230.