مفهوم ارتداد

در «معجم مقاییس اللغة» آمده است: «راء و دالّ اصل واحدی که دلالت بر رجوع کردن چیزی دارد… مرتدّ را مرتد می‏گویند؛ زیرا خودش را به کفر برگردانده است«.(1).

راغب اصفهانی می‏نویسد: «ردّ به معنای بازگرداندن چیزی است به ذاتش، یا به حالتی از احوالش… از موارد ردّ به ذات این قول خداوند است: «وَلَوْ رُدّوا لَعادُوا لِما نُهُوا عَنْهُ«(2) و از موارد ردّ به حالت دیگر، این قول خداوند است: «یَرُدُّوکُمْ عَلی أَعْقابِکُمْ«(3) و ارتداد و ردّه به معنای بازگشت به آن راهی است که از آن آمده است، ولی ردّه اختصاص به رجوع به کفر دارد و ارتداد در کفر و غیر کفر هر دو به کار می‏رود«.(4).

1) معجم مقاییس اللغة، ج 2، ص 386.

2) سوره انعام، آیه 28.

3) سوره آل عمران، آیه 149.

4) مفردات الفاظ القرآن، ص 348.