مهدی از فرزندان امام هادی است

در کتاب «کمال الدین«، از صقر بن ابی دلف روایت کرده است که گفت: از حضرت ابوجعفر، محمّد بن علی (امام جواد (علیه السلام() شنیدم که می فرمود:

امام بعد از من، پسرم علی است؛ فرمان او فرمان من و گفتار او گفتار من و اطاعت او اطاعت من است. سپس خاموش شد.

من عرض کردم: ای پسر رسول خدا! امام بعد از علی (علیه السلام) کیست؟

فرمود: امام بعد از او فرزندش حسن است.

عرض کردم: ای پسر پیامبر! امام بعد از حسن (علیه السلام) کیست؟

آن حضرت به سختی گریست و فرمود: بعد از حسن، پسرش، قائم به حقّ و منتظر، امام است.

عرض کردم: ای پسر رسول خدا! چرا او را «قائم» می گویند؟

فرمود: زیرا پس از آن که از یادها رفته باشد و بیشتر معتقدان به امامتش از عقیده خود برگشته باشند، قیام می کند.

عرض کردم: چرا او را «منتظر» می نامند؟

فرمود:

»زیرا غیبتی طولانی خواهد داشت که مخلصان، ظهورش را انتظار برند و بیماردلان، منکر او گردند معاندان، یاد او را مسخره کنند کسانی که وقت ظهور او را تعیین کنند دروغ بگویند و شتاب کنندگان در امر ظهور او، هلاک گردند و آنهایی که تسلیم امر خدا هستند نجات یابند«. (1).

و نیز در کتاب «اعلام الوری» از مفضّل بن عمر روایت کرده است که گفت:

محضر مقدّس مولایم امام جعفر صادق (علیه السلام) شرفیاب شدم و عرض کردم: ای مولای من! چه می شد اگر جانشین خودتان را به ما معرّفی می فرمودید؟

فرمود: ای مفضّل! امام بعد از من «موسی» است؛ امّا جانشینی که چشم به راهش باشند و آرزویش کشند، «م ح م د» فرزند حسن فرزند علی فرزند محمّد فرزند علی بن موسی الرضا (علیهم السلام) است«. (2).

در کتاب «کفایة الاثر«، از مسعده روایت کرده است که گفت:

محضر امام صادق (علیه السلام) بودم که ناگاه پیر مردی قد خمیده بر آن حضرت وارد شد و در حالی که بر عصای خود تکیه داشت، سلام کرد. امام (علیه السلام) جواب سلام او را داد.

سپس گفت: ای پسر رسول خدا! دستت را بده تا ببوسم.

آن حضرت دستش را به او داد و پیر مرد دست حضرتش را بوسید و گریه کرد.

امام (علیه السلام) فرمود: ای پیر مرد! چه چیز تو را به گریه در آورد؟

جواب داد: جانم به فدایت! سالهاست که در انتظار قائم شما بسر می برم؛ با خود می گویم این ماه می آید و این سال ظاهر می شود. و اینک سنّم زیاد شده و استخوانم

پوسیده و اجلم نزدیک گردیده و به آنچه دوست دارم نرسیده ام، و می بینم که شما کشته می شوید، آواره و در به در می گردید در حالی که دشمنان شما در کمال سرور و شادمانی زندگی می کنند! پس چرا گریه نکنم؟!

در این هنگام دیدگان امام صادق (علیه السلام) پر از اشک گردید، آنگاه فرمود:

ای پیر مرد! اگر خداوند تو را حیات بخشید تا قائم ما را ببینی، با ما خواهی بود؛ و اگر اجل تو فرا رسید در روز رستاخیز با ذخیره گرانبهای پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) خواهی آمد و آن ذخیره گرانبها ما هستیم؛ زیرا پیامبر (صلی الله علیه وآله وسلم) فرموده است: «من در میان شما دو چیز نفیس می گذارم که اگر به آن دو تمسّک جویید هرگز گمراه نخواهید شد؛ یکی کتاب خدای عزّوجلّ و دیگری عترت و اهل بیتم«. (3).

پیر مرد گفت: پس از شنیدن این خبر دیگر مرا باکی نیست.

آنگاه امام صادق (علیه السلام) به او فرمود:

ای شیخ! بدان که قائم ما اهل بیت از صلب حسن (عسکری) است و حسن از صُلب علی (هادی) است و علی از صلب محمّد (جواد) است و محمّد از صلب علی (رضا) است و علی از صلب این فرزند من است ـ و با دست خود به موسای کاظم (علیه السلام) اشاره نمود ـ و فرمود: این نیز از صلب من است. ما دوازده امام، معصوم و از گناه و آلودگی پاک و پاکیزه ایم.

بعد از آن فرمود:

»ای پیر مرد! به خدا سوگند! اگر از عمر دنیا به جز یک روز باقی نماند، خداوند آن روز را به حدّی طولانی می کند تا قائم ما اهل بیت خروج نماید«. (4).

آگاه باش که شیعیان ما در دوران غیبت او دچار فتنه و سرگردانی خواهند گردید و در آن موقع، خداوند هدایت یافتگان مخلص را بر اعتقاد به او ثابت و استوار نگه خواهد

داشت. خداوندا! آنها را بر این امر یاری فرما«. (5).

اکثر احادیث گذشته نیز دلالت دارند که حضرت مهدی منتظر از فرزندان امام علی النقی هادی (علیه السلام) است. و حضرت آیة اللّه لطف اللّه صافی گلپایگانی نیز در کتاب ارزشمند «منتخب الاثر» به این موضوع اشاره نموده که حضرت مهدی (علیه السلام) از فرزندان امام دهم علی بن محمّد هادی (علیه السلام) است، و احادیثی که از آنها این مطلب استفاده می شود 90 حدیث است که از جمله آنها حدیث مذکور می باشد و به بقیه احادیث به نحو اجمال اشاره نموده اند. (6).

1) کمال الدین (عربی) ج 2 ص 378 باب 36 ح 3؛ کفایة‌الاثر ص 279؛ منتخب الاثر ص 223 ح 2؛ اعلام الوری ص 436 بحارالانوار ج 51 ص 157 ح 5.

2) اعلام الوری ص 429 و کمال الدین صدوق با ترجمه فارسی ج 2 ص 3 ح 4. و عربی ج 2 ص 334 باب 33 ح 4.

3) این حدیث از احادیث مشهور و متواتری است که مورد قبول شیعه و سنی است، و در همه منابع معتبر طرفین نقل شده، و از طریق شیعه و سنی اسناد فراوان دارد. برای دیدن آن اسناد به کتاب پر ارج الغدیر، عبقات الانوار، مراجعات مرحوم شرف الدین و سایر کتب حدیث مراجعه فرمایید.

4) این حدیث نیز از احادیث بسیار معروف و مشهوری است که با الفاظ و عبارات مختلف و گوناگون در معتبرترین منابع تاریخی و حدیثی شیعه و سنی نقل شده و مورد قبول همگان است.

5) کفایة‌الاثر، ص 260 منتخب الاثر ص 254؛ و المهدی الموعود المنتظر ج 1 ص 173 حدیث 4.

6) به کتاب نفیس منتخب الاثر ص 225 مراجعه فرمایید.