مهدی بر اسب دست و پا سفیدی سوار است

این عنوان که در دومین فراز بشارت کتاب «اوپانیشاد» آمده است، در اخبار معصومین (علیهم السلام) بدان اشاره شده که برای نمونه برخی از آنها را در اینجا می آوریم:

در حدیثی از حضرت امیر مؤمنان علی (علیه السلام) روایت شده که در مورد ظهور مبارک حضرت مهدی (علیه السلام) و به هنگام حرکت آن حضرت از نجف به سوی مسجد سهله فرموده است:

»کَأنِّی بِهِ وَ قدْ عَبرَ مِنْ وادِی السّلام إلی مَسْجِدِ السَّهْلَةِ عَلی فَرَس مُحَجَّل لَهُ شِمْراخٌ یُزهِو وَ هُوَ یَدْعُو و یقول فی دعائهِ…«. (1).

»گویی او را با چشم خود می بینم که در نزدیکی نجف از وادی السلام عبور کرده، به سوی مسجد سهله پیش می رود در حالی که بر اسب دست و پا سفیدی سوار است که پیشانی سفید و درخشنده ای دارد، و همه درخشندگی آن را چون چراغ و ستاره می بینند و او در آن حال دعا می خواند…«

امام صادق (علیه السلام) در همین زمینه می فرماید:

»کَأنِّی أنْظُرُ إلیَ الْقائِم عَلی ظَهْرِ النَّجَف رَکبَ فَرَساً أدْهَمَ أَبْلَقَ، بَیْنَ عْینَیَهِ

شِمْراخٌ، ثُمَّ یَنْتَقِضُ بِهِ فَرَسُهُ، فَلا یَبْقی أَهْلُ بَلْدَة إلاّ وَهُمْ یَظُنُّونَ أنّه مَعَهُمْ فی بِلادِهِمْ«. (2).

»گویی قائم (علیه السلام) را در پشت نجف به چشم خود می بینم که بر اسب تیره رنگی، سیاه و سفید که متمایل به مشکی است سوار است و در میان دو چشمش سفیدی خیره کننده ای است. سپس اسبش او را به حرکت در می آورد به طوری که مردم هر شهری خیال می کنند که آن حضرت در میان آنها و در شهر آنهاست«.

پیشوای ششم شیعیان در یک حدیث دیگر در همین مورد می فرماید:

»کأنِّی بِالْقائِم (علیه السلام) عَلی ظَهْر النَّجَف لَبْسَ دِرْعِ رَسُولِ اللهِ (صلی الله علیه وآله وسلم) فَیَتَقَلَّصُ عَلَیْهِ، ثُمَّ یَنْتَقِضُ بِها فَیَسْتَدِیرُ عَلَیْهِ، ثُمَّ یُغْشی الدّرْعَ بثَوب إسْتَبْرَق، ثُمَّ یَرْکَبُ فَرَساً لَهُ أبْلَقَ بَیْنَ عَیْنَیْهِ شِمْراخٌ، یَنْتَقِضُ بِهِ لایَبْقی أهْلُ بَلَد إلاّ أَتاهُمْ نُورُ ذلِکَ الشِّمراخِ حتّی تَکونَ آیَةً لَهُ«. (3).

»گویی قائم (علیه السلام) را در پشت نجف به چشم خود می بینم که زره رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) را پوشیده و چون دامنش جمع شده است آن را تکان می دهد تا صاف شود پس به اندامش رسا می آید، و آنگاه آن را با جامه ای از دیباج

می پوشاند، و سپس بر اسب سیاه و سفیدی که میان دو چشمش سفیدی درخشنده ای دارد سوار می شود، و طوری آن را به حرکت در می آورد که درخشندگی پیشانی اسبش از شهرهای دور دست دیده می شود و اهل هر شهری آن درخشندگی را می بینند واین خود یکی از معجزات آن حضرت است«.

پیشوای هفتم شیعیان، امام کاظم (علیه السلام) نیز در همین باره می فرماید:

»وقتی حضرت قائم (علیه السلام) قیام کند، بر بهترین، نیرومندترین، تندروترین وسیله سواری از چهار پایان سوار می شود«. (4).

1) دلائل الامامة، ص 244 ـ منتخب الاثر، ص 519 ـ بحار الانوار، ج 52، ص 391، ح 214.

2) بحار الانوار، ج 52، ص 325، ح 40 و ص 328 ح 48 ـ غیبت نعمانی، ص 309، ح 4.

3) بحار الانوار، ج 52، ص 391، ح 214 ؛ الزام الناصب، ج 2، ص 297 ؛ غیبت نعمانی، ص 310، ح 5 ؛ بشارة الاسلام، ص 200.

4) یأتی علی الناس زمان، ج 2، ص 543، ح 95.