هـر وقـت اصـحـاب دربـاره خـلـیفه رسول خدا (ص) و رهبر جامعه اسلامی پس از آن حضرت، با حـضـرتش گفتگو می کردند، حضرت ـ در حالی که طبق بعضی از روایات آه می کشید ـ از نتایج و ثمرات سرپرستی علی (ع) سخن به میان می آورد.
از جمله می فرمودند:
ان و لیتموها علیا وجد تموه هادیا مهدیا یسلک بکم علی الطریق المستقیم، (1).
اگـر خـلافـت را بـه علی بسپرید، می بینید که هدایت شده و هدایت کننده ای است، که شما را به راه راست می برد.
اما والذی نفسی بیده لئن اطاعوه لیدخلن الجنة اجمعین اکتعین، (2).
قسم به آنکه جانم در دست اوست، اگر از علی اطاعت کنند، همگی، همگی وارد بهشت می شوند.
ان تستخلفوا علیا ـ و لا اراکم فاعلین ـ تجدوه هادیا مهدیا یحملکم علی المحجة البیضا، (3).
اگر علی را خلیفه کنید ـ و گمان نمی کنم چنین کنید ـ می بینید که او راه یافته هدایتگری است که شما را از راه اصلی می برد.
1) فـرائد السحطین، ج 1، ص 266، باب 52، حدیث 208 و تاریخ دمشق، ج 3، ص 90 تا 94 حدیث 1119 تا حدیث 1123.
2) تـاریـخ دمـشق، ج 3، ص 95، حدیث 1124 و فرائد السحطین، ج 1، ص 274، باب 53، حدیث 212.
3) فرائد السحطین، ج 1، ص 265، باب 52، حدیث 207.
