جابر بن عبداللَّه میگوید: رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: هر کس از تپه مُرار بالا رود از او آمرزیده است، آنچه که از بنیاسرائیل آمرزیده شد، گوید: اولین گروهی که از آن صعود کرد، گروه ما خزرجیان بود، سپس مردم دیگر در پی آمدند. رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: «همه شمابخشوده شدهاید، مگر صاحب آن شتر سرخ«. پیش او رفتیم و گفتیم بیا تا پیامبرخداصلی الله علیه وآله درباره تو آمرزش بطلبد. گفت: به خدا قسم اگر گمشدهام را پیدا کنم برایم محبوبتر است از اینکه رفیق شما (پیامبر) برایم آمرزش بخواهد! واو دنبال گمشدهاش میگشت. (1).
گرچه مسلم این را در بخش صفات منافقین از کتاب خود آورده، ولی دلیلی وجود ندارد که او از منافقان باشد، بلکه از سست ایمانان یا بیمار دلان یا گوش به دشمن سپردگان بود، یا از گروههای دیگری که در صحابه پیامبر فراوان بودند، شارحان گفتهاند که نام او جدّ بن قیس انصاری بود.
مسلم پس از این حدیث، از انس بن مالک نقل کرده که گفت: مردی از بنینجار که از ما بود و سوره بقره و آلعمران را هم خوانده بود و کاتب پیامبر خداصلی الله علیه وآله هم بود، فرار کرد و به اهل کتاب پیوست، به او مقامی دادند و میگفتند که او کاتبِ محمد بوده است و برایشان اعجاب آور بود…
1) صحیح مسلم: ج8، ص123، صفات و احکام منافقین.
