جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

آیه فراش

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

عمر بن خطاب، به اُبیّ بن کعب گفت: مگر نه این که در آن چه از کتاب خدا از دست داده‏ایم، چنین می‏خواندیم: «الولد للفراش وللعاهِر الحَجر«؟ «فرزند، مربوط به رختخواب است و برای زناکار، سنگ است.» ابیّ گفت: چرا. (1).

کلام با آن که فصیح است، ولی نمی‏تواند از قرآن باشد، اما خلیفه می‏پنداشت که عبارت از قرآن است.


1) الدرّ المنثور: ج 1، ص 106.