جستجو
این کادر جستجو را ببندید.

ناسازگاری احادیث جمع قرآن پس از پیامبر با حکم عقل

زمان مطالعه: 2 دقیقه

عظمت قرآن و اهمیتی که پیامبر خداصلی الله علیه وآله و مسلمانان از جهات مختلف برای آن قائل بودند، به روشنی نشان می‏دهد که روایاتی که می‏گوید قرآن پس از رحلت پیامبرصلی الله علیه وآله گردآوری شده، نادرست است. اضافه بر این که قرآن، بزرگترین چیز نزد مسلمانان است و موجودیت و عظمتشان در حفظ و نگهداری آن خلاصه می‏شود و اساس نبوت را هم قرآن تشکیل می‏دهد. آیا احتمال می‏رود که شخصیتی همچون پیامبرصلی الله علیه وآله اهمیتی به گردآوری و نگارش قرآن کریم ندهد؟ یا به کار دیگری بپردازد و از توضیح کیفیت تنظیم سوره‏ها و آیات غافل شود؟ قرآن معجزه جاویدان آن حضرت است و همگان به وسیله آن در طول اعصار و قرون تحدّی می‏شوند. با توجه به این نکته، بر پیامبر خداصلی الله علیه وآله لازم بوده که برای نگهداری و حفظ قرآن بکوشد، چون ذهن و حافظه انسان هر چه قدر هم قوی باشد، در لا به لای حوادث زندگی نمی‏توان بر آنها اعتماد کرد.

قرآن به تدریج بر پیامبر خداصلی الله علیه وآله نازل می‏شد و آن حضرت گروهی را به نام «کاتبان وحی» معین کرده بود که آن را بنویسند. ابوعبداللَّه زنجانی در کتاب «تاریخ القرآن» در این مورد می‏نویسد: پیامبرصلی الله علیه وآله، نویسندگانی داشت که وحی را با خطّ معین که نسخ بود می‏نوشتند و 43 نفر بودند و بیش از همه زید بن ثابت و علی بن ابی‏طالب‏علیه السلام می‏نوشتند و از روایات بر می‏آید که آن حضرت به نگارش قرآن اهمیت می‏داد.

سپس داستان مسلمان شدن عمر بن خطاب را نقل می‏کند که چگونه در خانه خواهرش سوره حدید (سبّح للَّه) و بخشی از سوره طه را مشاهده کرد. و در پایان می‏افزاید: همه این احادیث می‏رساند که مسلمانان به نگارش قرآن اهتمام می‏ورزیدند و همه قرآن در زمان پیامبر خداصلی الله علیه وآله گردآوری شده بود. (1).

بعضی از سوره‏های قرآن یا بخشی از یک سوره، نزد همه مسلمانان وجود داشت و این در روایات آمده است. از جمله روایت عبادة بن صامت که می‏گوید: هر مهاجری که می‏آمد، پیامبر خداصلی الله علیه وآله او را به یکی از مسلمانان می‏سپرد تا قرآن کریم را به او بیاموزد. در روایت «کلیب» آمده است که: همراه علی‏علیه السلام بودم که صدای قرائت قرآن در مسجد بلند شد. علی‏علیه السلام فرمود: خوشا به حالشان!

گروهی قرآن را با صدای بلند می‏خواندند که دستور آمد قرآن را با صدایی آرام‏تر و آهسته‏تر بخوانند.

این دو حادثه نشان می‏دهد که مسلمانان به قرائت قرآن اهمیت می‏دادند. از این رو چگونه ممکن است گردآوری قرآن تا زمان ابوبکر به تأخیر افتد؟

نتیجه آن که نسبت دادن جمع قرآن کریم به زمان خلفا، توهمی است که با قرآن و سنت و عقل هم مخالف است و نمی‏توان جمع قرآن را به ابوبکر نسبت داد. جمع قرآن در زمان عثمان هم به معنای اجتماع مسلمین بر قرائت واحد است. بزرگانی از علمای اهل‏سنت به این حقیقت اقرار کرده‏اند، از جمله حارث محاسبی می‏گوید: مشهور آن است که عثمان قرآن را جمع کرده است و این درست نیست. عثمان مردم را بر قرائت واحد جمع کرد، چون قرائت‏های دیگری هم رواج داشت.

اما این که گفته می‏شود علی‏علیه السلام قرآن را پس از رحلت پیامبرصلی الله علیه وآله گردآوری کرد، به معنای نگارش قرآن طبق شأن نزول است و تقدیم منسوخ برناسخ. این را علامه مجلسی در «بحار الأنوار» و صاحب کتاب «تاریخ القرآن» هم می‏پذیرد. و اگر مسأله جز این باشد، امام علی‏علیه السلام چگونه می‏تواند در چند روز، قرآن را گردآوری کند؟


1) تاریخ القرآن: ص 43، فصل 6.