امامان اهلبیتعلیهم السلام از آن جا که یکی از ثقلین و همچون کشتی نوحاند، در پایهریزی وحدت مسلمانان و هماهنگ ساختن آنان به سوی هدف واحد، نقش دارند، چرا که مسلمین در هر چه هم اختلاف داشته باشند، در این که آنان مرجعیت علمی و برتری دارند، هم سخناند و پیامبر اکرمصلی الله علیه وآله آنان را این گونه معرفی فرموده است:
ستارگان، برای زمینیان امان از غرق شدنند و اهل بیت من نیز امانِ امت من از اختلاف در دینند. هر گاه قبیلهای از عرب در احکام الهی با آنان مخالفت کنند، اختلاف پیدا کرده و حزب ابلیس میشوند. (1).
در حدیث دیگری آن حضرت فرموده است: «مَثَل اهل بیت من در میان شما همانند «بابِ حطه» در میان بنیاسرائیل است که هر که از آن در وارد شود، آمرزیده گردد.» (2).
پیروی از ائمه اهل بیتعلیهم السلام صفوف مسلمانان را در برابر دشمنان بیدادگرشان متحد میسازد، روایات دیگری نیز هست که پیامبر خداصلی الله علیه وآله مردم را به تبعیت از اهل بیتعلیهم السلام وامیدارد و مؤمن را ناچار میسازد که در دین، سراغ این خاندان برود.
1) مستدرک حاکم: ج 3، ص 149، از ابن عباس؛ الصواعق المحرقه: ص 91 و 140، چاپ میمنیه.
2) مجمع الزوائد، هیثمی: ج 9، ص 168؛ المعجم الصغیر، طبرانی: ج 2، ص 22.
