اسلام بر وصایای غیر مسلمین ترتیب اثر گذاشته و آنها را محترم شده است.
محمد بن مسلم میگوید: از امام صادقعلیه السلام درباره مردی سؤال کردم که وصیت کرده بود تا مالش را در راه خدا صدقه دهند. حضرت فرمود: «اعطه لمن اوصی به له و ان کان یهودیاً او نصرانیاً…«؛(1) «آن مال را به کسانی که بر آنها وصیت کرده بپرداز؛ گرچه یهودی یا نصرانی باشند.«
اسلام اجازه نمیدهد تا محتوای وصیت بر غیر مسلمین تغییر کرده یا الغا شود.
ریّان بن شبیب میگوید: خواهرم دو فرش برای قومی از نصارا وصیت کرد. اصحاب ما گفتند: ما آن را در بین فقرای مؤمنین از اصحاب تو تقسیم میکنیم. من مسأله را از امام رضاعلیه السلام سؤال کردم و عرض کردم: خواهرم برای قومی از نصارا وصیت کرده و من میخواهم آن را در بین قومی از اصحاب مسلمان خودمان مصرف کنم؟ حضرت فرمود: «امض الوصیة علی ما اوصت بها«؛(2) «به وصیت در آنچه به آن وصیت کرده عمل کن.«
1) کافی، ج 7، ص 14، ح 1، باب انفاذ الوصیة علی جهتها، کتاب الوصایا.
2) کافی، ج 7، ص 16، ح 2، کتاب الوصایا، باب آخر من انفاذ الوصیة.
