در کتاب «ینابیع المودّه«، از جابر بن عبداللّه انصاری روایت کرده است که گفت: جندل بن جنادة بن جبیر یهودی، محضر رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) آمد و گفت: یا محمّد!… شب گذشته حضرت موسی (علیه السلام) را در خواب دیدم که فرمود: ای جندل! به دست محمّد، خاتم انبیا، اسلام بیاور و به اوصیایی که بعد از او خواهند بود چنگ بزن.
گفتم: اسلام می آورم، و حمد خدای را که اسلام آوردم و خداوند مرا به وسیله تو هدایت کرد.
سپس گفت: یارسول اللّه! از اوصیای خودت به من خبر ده تا به آنها تمسّک جویم.
رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) فرمود: اوصیای من دوازده نفرند.
گفت: ما نیز در کتاب تورات چنین یافته ایم. یارسول اللّه! آنها را برایم نام ببرید.
حضرت فرمود:
»أوّلهم سیّد الأوصیاء أبو الائمّة علی، ثمّ ابناه الحسن والحسین فاستمسک بهم ولایغرنّک جهل الجاهلین، فإذا ولد علی بن الحسین زین العابدین یقضی اللّه علیک ویکون آخر زادک من الدنیا شربة لبن تشربه«.
»اوّل آنها، سیّد اوصیا و پدر امامان، علی است؛ سپس دو پسر او حسن و حسین اند. به آنها تمسّک جوی و جهالت جاهلان، تو را فریب ندهد. هنگامی که فرزند حسین، علی، زینت عابدان به دنیا آمد، پایان عمر تو است و آخرین توشه تو از دنیا، شیری خواهد بود که می نوشی«.
جندل گفت: ما در تورات و در کتب انبیا (علیهم السلام) یافته ایم که «ایلیا و شبّر و شبیر«، اسامی علی، حسن و حسین (علیهم السلام) است. نام امامان پس از حسین چیست؟ حضرت فرمود:
»إذا انقضت مدّة الحسین فالإمام ابنه علی، ویلقّب بزین العابدین، فبعده ابنه محمّد یلقّب بالباقر، فبعده ابنه جعفر یدعی بالصادق، فبعده ابنه موسی یدعی بالکاظم، فبعده ابنه علی یدعی بالرضا، فبعده ابنه محمّد یدعی بالتقی والزکی، فبعده ابنه علی یدعی بالنقی والهادی، فبعده ابنه الحسن یدعی بالعسکری، فبعده ابنه محمّد یدعی بالمهدی والقائم و الحجّة، فیغیب ثمّ یخرج، فإذا خرج یملأ الأرض قسطاً وعدلاً کما ملئت جوراً وظلماً…«
»وقتی که مدّت حسین (علیه السلام) به سر رسید، امام، فرزندش علی خواهد بود که ملقّب به زین العابدین
است. بعد از او فرزندش محمّد است که ملقّب به باقر خواهد بود. بعد از او فرزندش جعفر است، که صادق خوانده می شود. بعد از او فرزندش موسی که کاظم خوانده می شود. بعد از او فرزندش علی که رضا خوانده می شود. بعد از او فرزندش محمّد، که تقی و زکیّ خوانده می شود. بعد از او فرزندش علی، که نقی و هادی خوانده می شود. بعد از او فرزندش حسن، که عسکری خوانده می شود. بعد از او فرزندش محمّد است که به مهدی، قائم و حجّت خوانده می شود. او از دیده ها پنهان می شود و سپس ظاهر می گردد هنگامی که ظهور کند زمین را از عدل و داد پر خواهد نمود همان گونه که پر از ظلم و ستم شده باشد…«
سپس فرمود:
»خوشا به حال آنان که در زمان غیبت او صبر کنند و خوشا به حال کسانی که بر محبّت آنها ثابت و پابرجا مانند…» (1).
از این حدیث شریف که حاوی اسامی مبارکه همه معصومین (علیهم السلام) است، به خوبی ظاهر می شود که مهدی موعود (علیه السلام) از فرزندان امام زین العابدین (علیه السلام) است.
البته روایات در این زمینه از طریق شیعه و سنّی فراوان است و منحصر به حدیث یاد شده نیست؛ بلکه مجموع آنها ـ طبق شمارش برخی از پژوهشگران ـ 185 حدیث است. (2).
1) ینابیع المودة ج 3، ص 283- 284- 285، باب 76، ح 2.
2) منتخب الاثر، ص 210.
