(متوفای سال 326 هجری) که در بغداد می زیسته و معاصر نوّاب حضرت ولیّ عصر (علیه السلام) بوده و به گفته خطیب بغدادی در «تاریخ بغداد«، استادِ ابوالحسن دار قطنی معروف بوده است، در کتاب «موالید ووفیات الائمّة» (1) آنجا که از فرزندان ابو محمّد امام حسن عسکری (علیه السلام) نام می برد، چنین می نویسد:
»فرزندان او محمّد، موسی، فاطمه و عایشه است… (2) هنگام ولادت محمّد بن ـ حضرت حجّت (علیه السلام) ـ امام حسن عسکری (علیه السلام) سخنان بسیاری فرمود از آن جمله: ستمگران گمان کردند که مرا به قتل می رسانند تا این دودمان را ریشه کن سازند؛ ولی آنها قدرت خداوند را دیدند. و او را ـ حضرت مهدی (علیه السلام) ـ مؤمّل خواند (یعنی کسی که مورد امید آینده و آرزوی مردم است(. و در باب مادران ائمّه (علیهم السلام) می نویسد:
»مادر امام قائم (علیه السلام) نامش حکیمه است، و گویند: نرجس، و هم گویند: سوسن«.
سپس می گوید: «محمّد بن همام گفت که حکیمه، عمّه حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) است و اوست که حدیث ولادت حضرت صاحب الزمان (علیه السلام) را نقل کرده و گفته است که نام مادرش نرجس می باشد«. (3).
1) کتاب موالید الائمه ابن ابی الثلج، به ضمیمه کتاب غیبت شیخ مفید ونوادر راوندی در سال 1370 هجری در نجف اشرف چاپ شده است.
2) نام فرزندان امام حسن عسکری (علیه السلام) را به نام های محمّد، موسی، فاطمه و عایشه، فقط در اینجا می بینیم. سایر علمای سنّی این اسامی را از وی گرفته اند، ولی همان گونه که می دانیم، مشهور این است که حضرت مهدی یعنی محمّد بن الحسن الحجّة تنها فرزند امام حسن عسکری (علیه السلام) است.
3) موالید الائمّه، ص 9 ـ 10.
