سوره هود

(بَقِیَّةُ اللهِ خَیْرٌ لَکُمْ إنْ کُنْتُمْ مُؤمِنِینَ) (1).

»یکتا بازمانده خدا برای شما بهتر است اگر مؤمن هستید«.

امام باقر (علیه السلام) در تأویل این آیه شریفه می فرماید:

»هنگامی که مهدی ما ظاهر شود به خانه کعبه تکیه می دهد و 313 تن از یاران خاص او به دورش گرد می آیند. اولین سخنی که بر زبان مبارکش جاری می شود این آیه شریفه است: «بَقِیَّةُ اللهِ خَیْرٌ لَکُمْ إنْ کُنْتُمْ مُؤمِنینَ«.

سپس می فرماید: «من بقیة الله، خلیفة الله و حجّة الله هستم بر شما، آنگاه احدی بر آن حضرت سلام نمی کند جز این که می گوید: «السّلام علیک یا بقیة الله فی الأرض«؛ سلام بر تو ای بازمانده خداوند در زمین«.

بعد از آن، چون یاران دیگر آن حضرت که یک گروه ده هزار نفری می باشند به دور او گرد آمدند، یهودی و نصرانی و کسی که غیر خدای تعالی را پرستش می نموده، باقی نمی ماند جز این که ایمان می آورد و او را تصدیق می نماید و همه ملّتها یکی می شود، و آن هم ملّت اسلام است، و پس از آن، برای هر

معبودی که به جز خدای تعالی مورد پرستش بوده، آتشی از آسمان می آید و او را می سوزاند«. (2).

1) سوره هود، آیه 86.

2) نور الأبصار، ص 349 ؛ المهدی فی القرآن، ص 76 ؛ فصول المهمه، باب دوازدهم، ص 303 ؛ بحار الانوار، ج 52، ص 192 ح 24.