سوره مریم

(حتّی اِذا رَأوْا ما یُوعَدوُنَ اِمّا الْعَذَابَ وَ اِمّا السّاعَةَ فَسَیَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَکاناً وَ أضْعَفُ جُنْداً – ویزید اللّه الذین اهتدوا هدی…(. (1).

»تا وقتی آنچه به آنان وعده داده می شود: یا عذاب یا قیامت را ببینند؛ پس به زودی می فهمند که چه کسی جایگاهش بدتر و چه کسی لشکرش ناتوان تر است و خداوند کسانی را که هدایت یافته اند بر هدایتشان می افزاید«.

از امام صادق (علیه السلام) روایت شده است که در تفسیر این آیه شریفه فرمود:

»منظور از قیامت، قیام قائم است. که گمراهان چون در آن روز، قائم و اطرافیانش را ببینند، می فهمند که جایگاه چه کسی در نزد قائم بدتر و سپاهش ناتوان تر است. و خداوند در آن روز، بر هدایت هدایت یافتگان که از قائم پیروی کرده، انکارش نکرده اند، می افزاید«. (2).

1) سوره مریم، آیه 75.

2) کافی، ج 1، ص 431 ؛ بحارالانوار، ج 51، ص 63 ؛ الزام الناصب، ج 1، ص 73.