سوره قصص

(وَنُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الاَْرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثینَ(. (1).

»و ما اراده کرده ایم بر آنان که در روی زمین به ضعف کشیده شده اند، منّت نهاده، آنها را پیشوایان و وارثان زمین قرار دهیم«.

از امام محمّد باقر (علیه السلام) و امام جعفر صادق (علیه السلام) روایت شده است که آن دو بزرگوار فرموده اند:

»این آیه مبارکه مخصوص به صاحب الامری است که در آخر الزمان ظاهر می شود و فرعونیان و جبّاران را نابود می سازد و شرق و غرب جهان را به تصرّف خود در می آورد، و آن را چنان که پر از ظلم و ستم شده است مالامال از عدل می سازد«. (2).

علاّمه قندوزی نیز در ضمن حدیثی روایت کرده است که:

»ابو محمّد امام حسن عسکری (علیه السلام) در هفتمین روز ولادت فرزندش مهدی (علیه السلام) بدو گفت: «سخن بگو،ای فرزند کوچکم!» پس شهادتین بر زبان جاری نمود و بر پدران خویش یکی پس از دیگری صلوات فرستاد؛ سپس این آیه شریفه را تلاوت

فرمود:»وَنُریدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَی الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فی الاَْرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ««. (3).

1) سوره قصص، آیه 5.

2) تفسیر برهان، ج 3، ص 220.

3) ینابیع المودّة، ص 302، باب 79.