تأمین عدالت اجتماعی و امنیت عمومی

در فرازی از بشارت های کتاب اشعیا آمده که در زمان آن حضرت، عدالت اجتماعی برقرار خواهد گردید و امنیّت عمومی به وجود خواهد آمد به گونه ای که مردم در صلح و صفا و صمیمیّت زندگی کنند و بهایم با هم سازش نمایند و در کنار هم با آسودگی بیاسایند:

»آنگاه انصاف در بیابان ساکن خواهد شد، و عدالت در بوستان مقیم خواهد گردید. و عمل عدالت، سلامتی و نتیجه عدالت، آرامی و اطمینان خاطر خواهد بود تا ابد الآباد. و قوم من در مسکن سلامتی و در مساکن مطمئن و در منزلهای آرامی ساکن خواهند شد«. (1).

تردیدی نیست که این بشارت به زمان مهدی موعود (علیه السلام) اشاره دارد؛ زیرا فقط آن حضرت است که تمام جهان را پر از عدل و داد می کند، و ریشه ظلم و فساد را از بیخ و بن بر می کند، و صفا و صمیمیّت را به عالم انسانیّت بر می گرداند.

و اینک برای این که روشن شود تمام فرازهای بشارت مزبور از دولت با سعادت آن یگانه منجی عالم خبر می دهد، به احادیث چندی که در این زمینه می آوریم، توجّه فرمایید.

1 ـ در احادیث متواتر از طریق شیعه و سنّی از حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت شده که در مورد ظهور حضرت مهدی (علیه السلام) فرموده است:

»فیَمْلاَُ الاْرْضَ قِسْطاً وَعَدْلا، کَما مُلِئَتْ جَوْراً وَظُلْماً«. (2).

»زمین را پر از عدل و داد می کند، همچنان که پر از ظلم و ستم شده است«.

2 ـ ابو سعید خدری از پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت کرده است که فرمود:

»تَأوی إلیه اُمَّتُهُ کما تأوی النَّحْلُ إلی یَعْسُوبِها یَمْلاَُ الأرْضَ عَدْلا کما مُلِئت جَوراً، حتّی یَکُونَ النّاسُ عَلی مِثْلِ أمرِهِمُ الأوَّل لا یُوقِظُ نائماً وَلا یُهْرِیقُ دَماً«. (3).

»اُمّت اسلامی به سوی او پناه می برند، آنچنان که زنبوران عسل به سوی ملکه خود پناه می برند. عدالت را در سراسر گیتی می گستراند همچنان که پر از ستم

شده، تاجایی که صفا و صمیمیّت صدر اسلام را به آنها باز می گرداند. خفته ای را بیهوده بیدار نمی کند (آسایش کسی را بر هم نمی زند) و خونی را (به ناحق) نمی ریزد«.

3 ـ همچنین ابو سعید خدری از رسول اکرم (صلی الله علیه وآله وسلم) روایت کرده است که در توصیف آن حضرت فرمود:

»ساکنان زمین و آسمان به او عشق میورزند. آسمان بارانش را فرو می فرستد، زمین گیاهان خود را می رویاند، زنده ها آرزو می کنند که ای کاش نیاکانشان زنده بودند و آن عدالت و آرامش را مشاهده می کردند«. (4).

4 ـ و نیز ابو سعید خدری از آن حضرت روایت کرده است که فرمود:

»یَخْرَجُ فی آخِرِ اُمَّتی الْمَهْدِی، یَسْقِیهُ الله الْغَیثَ، و تُخْرِجُ الأرْضُ نَباتها، وَ یُعْطِی الْمالَ صَحَاحاً، وَ تَکْثُرُ الماشِیَة، وَ تَعْظُمُ الاُمَّةِ«. (5).

»در پایان روزگار اُمّت من، مهدی (علیه السلام) خروج می کند. خداوند در زمان او زمین را با باران رحمتش سیراب می نماید و زمین گیاهانش را می رویاند. او ثروت را به طور مساوی بین مردم تقسیم می کند. در آن زمان چهارپایان در جهان فراوان شود و اُمّت بسیار بزرگ و شکوهمند گردد«.

5 ـ حذیفه یمانی از آن حضرت روایت نموده که در ضمن حدیثی فرمود:

»فَیفَرَح به أهْلُ السَّماء وَ أهْلُ الأرْض وَ الطَّیْرُ وَ الوُحُوشُ وَ الْحِیْتانُ فی الْبَحْرِ«. (6).

»ساکنان آسمان، مردم روی زمین، پرندگان هوا، درّندگان صحرا، و ماهیان دریا همه و همه از او خشنود می شوند«.

از این روایات به خوبی استفاده می شود که در دولت عدالت پیشه حضرت مهدی (علیه السلام) همه مردم و موجودات از عدالت آن بزرگمرد الهی بهره مند خواهند شد، و همه انسانها، پرنده ها، چرنده ها و حیوانات اهلی و وحشی همگی در سایه دولت

عدالت گستر آن حجّت خدا در آسایش و امنیّت زندگی خواهند نمود. و از این رو، همه موجودات و مخلوقات خدا از وجود پر خیر و برکت آن موعود آسمانی فرحناک و شادمان و از حکومت عادلانه آن حضرت راضی و خشنود می باشند.

1) کتاب مقدّس، کتاب اشعیای نبی، ص 1046 باب 32، بندهای 16 ـ 18.

2) مستدرک حاکم، ج 4، ص 465 ـ عقد الدرر، ص 219، باب 8 ـ البیان کنجی شافعی، باب 1، ص 93، و بسیاری دیگر از منابع معتبر اهل سنّت. جهت آگاهی بیشتر به کتاب المهدی الموعود المنتظر عند علماء أهل السنّة والإمامیّة، باب 1، ص 18، ح 15. و کتاب نفیس منتخب الاثر، ص 247، فصل 2، باب 25 مراجعه فرمایید.

3) الملاحم و الفتن، ص 147، باب 149 ؛ منتخب الاثر، فصل 7، ص 478، باب 7، ح 2 ؛ البرهان متقی، باب 1، ص 78،ح 19.ح 19.

4) بحار الانوار، ج 51، ص 104 ـ عقد الدرر، باب 1، ص 38.

5) مستدرک حاکم، ج 4، ص 588 ـ منتخب الاثر، فصل 7، ص 473، باب 4، ح 1.

6) منتخب الاثر، فصل 7، ص 473، باب 3، ح 3 ؛ الحاوی للفتاوی، ج 2، ص 82.