ما معتقدیم: عبادت مخصوص ذات پاک خداست (همان گونه که در بحث توحید عبادت اشاره شد) بنابراین هر کس غیر او را پرستش کند «مشرک» است، دعوت همه انبیا نیز روی این مساله متمرکز بوده است اعبدوا الله ما لکم من اله غیره، خدا را پرستش کنید که معبودی جز او ندارید«.
این سخنی است که در قرآن مجید بارها از پیامبران نقل شده است. (1).
جالب است که ما مسلمانان همیشه در نمازهای خود هنگام تلاوت سوره حمد این شعار مهم اسلامی را تکرار میکنیم: «ایاک نعبد و ایاک نستعین، تنها تو را پرستش میکنیم و تنها از تو یاری میجوییم«.
روشن است اعتقاد به شفاعت انبیاء و فرشتگان به اذن و فرمان خدا که در آیات قرآن آمده است به معنی عبادت نیست.
همچنین توسل به پیامبران به این معنی که از آنها خواسته شود که از ساحت مقدس پروردگار حل مشکلی را برای توسل جوینده بخواهند، نه پرستش و عبادت محسوب میشود، و نه منافات با توحید افعالی یا توحید عبادت دارد، و شرح این مساله در مباحث نبوت خواهد آمد.
1) سوره اعراف، آیات 59، 65، 73، 85 و…
