فلسفه نزول کتابهای آسمانی- پیامبران در قرآن- پیامبران الهی
خداوند برای هدایت نوع بشر کتابهای آسمانی متعددی فرستاده، از جمله «صحف» ابراهیم و نوح، و «تورات» و «انجیل» و از همه جامعتر «قرآن مجید» است، و اگر این کتابها نازل نمیشد، انسان در مسیر خداشناسی و عبادت پروردگار گرفتار خطا میشد و از اصول تقوا و اخلاق و تربیت، و قوانین اجتماعی مورد نیازش دور میماند.
این کتب آسمانی همچون باران رحمتی بر صفحه دلها فرو ریخت و بذرهای تقوا و اخلاق و معرفة الله و علم و حکمت را در نهاد انسانها پرورش داد و شکوفا ساخت.
»آمن الرسول بما انزل الیه من ربه و المؤمنون کل آمن بالله و ملائکته و کتبه و رسله، پیامبر به آنچه از سوی پروردگارش بر او نازل شده ایمان آورده و همه مؤمنان (نیز) به خدا و فرشتگان او و تمام کتابها و فرستادگانش ایمان آوردهاند«. (1).
هر چند متاسفانه بر اثر گذشت زمان و دخالت جاهلان و نااهلان، بسیاری از کتب آسمانی، مورد تحریف قرار گرفت و با افکار نادرستی آمیخته شد، ولی قرآن مجید با دلایلی که در بخش جاودانگی قرآن آمده دست نخورده باقی مانده است و همچون آفتابی در همه اعصار و قرون میدرخشد و دلها را روشن میسازد.
»قد جاءکم من الله نور و کتاب مبین یهدی به الله من اتبع رضوانه سبل السلام، از سوی خدا نور و کتاب آشکاری به سوی شما آمد- خداوند به برکت آن، کسانی را که از خشنودی او پیروی دارند، به راههای سلامت (و سعادت) هدایت میکند«. (2).
1) سوره بقره، آیه 285.
2) سوره مائده، آیات 15 و 16.
