از جمله این که ما معتقدیم: جمع میان نمازهای ظهر و عصر یا نماز مغرب و عشا در یک وقت مانعی ندارد (هر چند جدا خواندن آنها را افضل و بهتر میدانیم) و معتقدیم اجازه جمع از سوی پیامبر (ص) برای ملاحظه حال اشخاصی که در زحمتند داده شده است.
در صحیح «ترمذی» از ابن عباس چنین نقل شده: «جمع رسول الله (ص) بین الظهر و العصر، و بین المغرب و العشاء بالمدینة من غیر خوف و لا مطر، قال فقیل لابن عباس ما اراد بذلک؟ قال اراد ان لا یحرج امته، پیغمبر اکرم (ص) در شهر مدینه بین نماز ظهر و عصر و مغرب و عشا جمع کرد در حالی که نه ترسی بود و نه بارانی، از ابن عباس پرسیدند: منظور حضرت از این کار چه بود؟گفت: برای این بود که امت خود را به زحمت نیفکند (یعنی در مواردی که جدا ساختن موجب زحمتی شود، از این ترخیص استفاده کنند(«. (1).
مخصوصا در عصر و زمان ما که زندگی اجتماعی به ویژه در کارخانهها و مراکز فعال صنعتی شکل پیچیدهای به خود گرفته و مقید بودن به پنج وقت جداگانه نماز سبب شده که بعضی نماز را بکلی ترک کنند، استفاده از این ترخیص که پیامبر (ص) فرموده میتواند سبب پایداری بیشتر در امر نماز شود- دقت کنید.
1) سنن ترمذی، جلد 1، صفحه 354، باب 138- سنن بیهقی، جلد 3، صفحه 167.
