زمان مطالعه: < 1 دقیقه عمر بن خطاب، به اُبیّ بن کعب گفت: مگر نه این که در آن چه از کتاب خدا از دست داده‏ایم، چنین می‏خواندیم: «الولد للفراش وللعاهِر الحَجر«؟ «فرزند، مربوط به رختخواب است و برای زناکار، سنگ است.» ابیّ گفت: چرا. (1). کلام با آن که فصیح است، ولی نمی‏تواند از قرآن باشد، اما خلیفه می‏پنداشت که عبارت از قرآن است.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بخاری روایت کرده است که عمر گفت: ما از جمله آن چه از کتاب خدا می‏خواندیم چنین بود: از پدرانتان اعراض و دوری نکنید که اعراض از پدرانتان کفر است «لا ترغبوا عن آبائکم فانّه کفر بکم أن ترغبوا عن آبائکم.» (1). 1) صحیح بخاری: ج 8، ص 211 – 208؛ صحیح مسلم: ج 4، ص 167 و ج 5،

زمان مطالعه: < 1 دقیقه به نقل سیوطی، عمر به پسر عوف گفت: آیا در آنچه بر ما نازل شده، نیافتی که «واِن جاهَدوا کما جاهدتُم اوّل مرّةً؟«؛ «جهاد کنید، همان گونه که نخستین بار جهاد کردید» گفت: در آنچه از قرآن افتاده است، این هم از افتاده‏هاست. (1). 1) الدرّ المنثور: ج 1، ص 106.

زمان مطالعه: < 1 دقیقه به روایت مالک از عایشه در کتاب «موطأ» عایشه گفت: در آنچه از قرآن نازل شده بود، ده بار شیردادن معلوم بود که موجب حرمت می‏شد. آن ده بار نسخ شد به پنج بار «خمس معلومات» و پیامبر خداصلی الله علیه وآله هم درگذشت، در حالی که در قرآنی که مردم می‏خواندند، ده بار بود. (1). آیه نقل شده از

زمان مطالعه: < 1 دقیقه

زمان مطالعه: 2 دقیقه ابن‏ندیم (متوفای 385 ق) در کتاب «فهرست» خود از علی‏علیه السلام روایت کرده که چون آن حضرت هنگام وفات پیامبرصلی الله علیه وآله، رفتارهای شومی از مردم دید، سوگند یاد کرد که ردا از دوش خود بر زمین ننهد تا آن که قرآن را گرد آورد. سه روز در خانه نشست و قرآن را جمع کرد. (1). یعقوبی (متوفای 290