زمان مطالعه: 6 دقیقه دقت در زندگانی پیامبرصلی الله علیه وآله از آن زمان که فرمان یافت آیین خود را به خویشاوندان و بستگان خویش ابلاغ کند، سپس به همه مردم به صورت آشکارا برساند، می‏رساند که پیامبرصلی الله علیه وآله در موضوع «رهبری» و «خلافت«، بارها روش «انتصاب» را پیش گرفته است، نه راه «انتخابات مردمی» را. این موضوع از چند جهت قابل

زمان مطالعه: < 1 دقیقه بحث و تحلیل گذشته روشن ساخت که شکل حکومت پس از رحلت پیامبرصلی الله علیه وآله همان شکلِ انتصاب کسی به امامت است که پس از رسول خدا، خلأ وجودی او را پر کند. محاسبات اجتماعی و احادیث فراوان نیز مؤید این حقیقت است. جز این که گروهی از مردم یافت شده‏اند که معتقدند کار حکومت پس از پیامبرصلی الله

زمان مطالعه: 2 دقیقه نظریه اجماع مسلمین بر رهبری یکی از مسلمانان به صورت عملی حتی برای یک بار هم تحقق نیافته است. بررسی تاریخ اسلام بهترین گواه است که خلافت ابوبکر، نتیجه مشارکت مردم در انتخاب او برای حکومت و رهبری نبوده، بلکه تنها چهارنفر او را انتخاب کردند، یعنی عمر بن خطاب و ابوعبیده از مهاجران و بشیر بن سعد و اُسید

زمان مطالعه: 2 دقیقه برخی از نواَندیشان از متکلّمین اهل سنت کوشیده‏اند که ساختار حکومت اسلامی بر پایه شورا را به منزله رفراندوم و مراجعه به آراء عمومی ترسیم کنند و به دو آیه استدلال کرده‏اند: آیه اول: «وَشاوِرْهُمْ فِی اْلأَمْرِ فَإِذا عَزَمْتَ فَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ«؛ (1) «در کارها با مردم مشورت کن و چون تصمیم گرفتی بر خداوند توکل کن.« در تفسیر این

زمان مطالعه: 2 دقیقه چه بسا تصوّر شود که بیعت، پایه حکومت است و حکومت از این طریق شکل می‏گیرد. لیکن این غفلت از حقیقت و موقعیت بیعت است. بیعت در زندگی عرب و پس از رحلت پیامبر خداصلی الله علیه وآله، تبلور همان چیزی است که پیشتر بود. مثلاً بیعت مسلمانان با پیامبر اکرم‏صلی الله علیه وآله به معنای اعتراف به پیشوایی و

زمان مطالعه: < 1 دقیقه پیامبر اکرم‏صلی الله علیه وآله تنها به نصب علی‏علیه السلام به منصب امامت و ولایت بسنده نکرده و نیز به ارجاع امت به اهل بیت و عترت پاک خویش اکتفا نکرده، بلکه تعداد امامانی را هم که پس از او یکی پس از دیگری عهده‏دار خلافت می‏شوند بیان کرده است تا برای کسی هیچ شک و تردیدی باقی نماند. این