توضیحات اجمالی بخشها:
متن نود جلدکتاب و صد و پنجاه مقاله فارسی، سیصد و بیست و هشت جلدکتاب و نود و دو مقاله عربی پيرامون شيعهشناسی و پاسخ به شبهات وهابيت، ارائه فهرست کليه کتابها و مقالهها به صورت يکجا (36610 موضوع)، جستجوی پيشرفته در متن، پاورقی و عناوين، تصاوير و پوسترهاي زيبا و جذاب، امکان چاپ صفحات و انتقال متن به دفترچه یادداشت.
آیا خواب صحابی، از منابع تشریع است؟
زمان مطالعه: 2 دقیقه در بخش دوم گذشت که توحید در قانونگذاری از مراتب توحید است و تشریعی جز تشریع خدا نیست و پیامبر اعظمصلی الله علیه وآله نیز بیانگر تشریع خداست. بنابراین، سخن و روش و نظر صحابی تا وقتی مستند به سخن و عمل و تقریر پیامبرصلی الله علیه وآله نباشد از مصادر تشریع نیست و بدتر از این، آن است که
وضو و کیفیت شستن دستها
زمان مطالعه: 3 دقیقه آیه وضو نازل شد تا چگونگی وضو و تیمم را به امت بیاموزد. مخاطبان آن همه مسلمانان در طول قرون تا روز قیامتاند. چنین آیهای باید کاملاً روشن و مقصود از آن واضح باشد تا همه، دور و نزدیک و صحابی و غیرصحابی از آن بهره ببرند. پس از دو جهت باید آیه بررسی شود: اول: چگونگی شستن دستها و
وضو و مسح پاها یا شستن آنها؟
زمان مطالعه: 3 دقیقه گفتیم که در آیه وضو از دو جهت بحث میشود: یکی چگونگی شستن دستها و دیگری حکم پاها که باید شست یا مسح کشید. جهت اول بحث گذشت، اما جنبه دوم بحث: خداوند سبحان میفرماید: »یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا إِذا قُمْتُمْ إِلَی الصَّلاةِ فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَ أَیْدِیَکُمْ إِلَی الْمَرافِقِ وَامْسَحُوا بِرُؤُسِکُمْ وَ أَرْجُلَکُمْ إِلَی الْکَعْبَیْنِ وَإِنْ کُنْتُمْ جُنُباً فَاطَّهَّرُوا وَإِنْ
سبب اختلاف چیست؟
زمان مطالعه: 5 دقیقه اگر آغاز اختلاف به زمان خلیفه سوم بر میگردد، سؤال این است که پس از گذشت نزدیک بیست سال از وفات پیامبر خداصلی الله علیه وآله، چه عاملی سبب این اختلاف شد؟ در پاسخ باید گفت، چند جهت و احتمال وجود دارد: 1- اختلاف قرائت گاهی تصور میشود منشأ اختلاف در آن عصر، اختلاف قرائت است. بعضی «وارجُلکُم» را با
دو قرائت و مسح بر پا
زمان مطالعه: 2 دقیقه اختلاف قرّاء در اینکه «ارجلکم» را به فتح یا کسره بخوانند، تأثیری در دلالت آیه بر وجوب مسح ندارد و هر دو قرائت بدون اشکال بر مسح منطبق میشود. توضیح: نافع، ابن عامر و عاصم به روایت حفص، ارجلَکم (با نصب) خواندهاند و همین قرائت مشهور در قرآنهای رایج در هر دوره و نسل بوده است. ابنکثیر، حمزه، ابوعمرو و