زمان مطالعه: < 1 دقیقه کسانی هستند که تا حدی با شیعه هم عقیده‏اند. نووی آنها را برشمرده است، همچون عطاء و طاووس که گفته‏اند: وقتی سایه چیزی به اندازه خودش شد وقت عصر داخل شده و پس از آن وقتِ مشترکِ ظهر و عصر است تا غروب خورشید. این قول، وقت خاص را آن می‏داند که سایه به اندازه شاخص شود و پس از

زمان مطالعه: < 1 دقیقه جمع بین دو نماز از روی اختیار، هرچند از ضروریات فقه شیعه است، لیکن غیر از شیعه هم کسانی از فقهای اهل سنت با آن موافق‏اند. ابن رشد گوید: در مورد جمع بین دو نماز در حضر بدون عذر، مالک و بیشتر فقها جایز نمی‏دانند، ولی جمعی از اهل ظاهر، واشهب از اصحاب مالک آن را اجازه داده‏اند. سبب اختلافشان،

زمان مطالعه: 3 دقیقه در قرآن است: »أَقِمِ الصَّلاةَ لِدُلُوکِ الشَّمْسِ إِلی غَسَقِ اللَّیْلِ وَقُرْآنَ الْفَجْرِ إِنَّ قُرْآنَ الْفَجْرِ کانَ مَشْهُوداً«؛ (1). »نماز را از زوال خورشید (هنگام ظهر) تا نهایت تاریکی شب برپادار و همچنین قرآنِ فجر (نماز صبح) را، چرا که قرآن فجر، مشهود است«. آیه عهده‏دار بیان اوقات نمازهای پنجگانه است. اگر مقصود از «غسق اللیل» را نیمه شب بدانیم، فاصله

زمان مطالعه: 8 دقیقه روایات بسیاری از پیامبر خداصلی الله علیه وآله نقل شده که جمع بین دو نماز را در حضر و در حالت اختیار جایز می‏داند و در صحاح و سنن و مسانید نقل شده است. ابتدا آنچه را مسلم روایت کرده، با سند و متن می‏آوریم، سپس به نقل دیگران می‏پردازیم. 1- یحیی بن یحیی از مالک، از زبیر از سعید

زمان مطالعه: < 1 دقیقه روایات صریح است در اینکه پیامبر خداصلی الله علیه وآله در مدینه، بدون آنکه خوف، باران یا بیماری و علتی باشد، دو نماز را با هم خوانده است تا جمع بین دو نماز و مشروعیت آن را بیان کند، تا توهم نشود که جدا خواندن واجب است، چرا که پیامبرصلی الله علیه وآله بر خواندن نمازها در وقت فضیلتش استمرار

زمان مطالعه: 2 دقیقه شماری از کسانی که به حلّ این احادیث پرداخته‏اند، به این راه حل روی آورده‏اند که جمع، جمع حقیقی نبوده، مثل آنچه در سفر انجام می‏گیرد، بلکه جمع صوری بوده، یعنی پیامبرصلی الله علیه وآله نماز ظهر را تا حدی تأخیر می‏انداخت که از وقت آن به اندازه چهار رکعت باقی بماند، آنگاه نماز ظهر می‏خواند و با اتمام آن