زمان مطالعه: < 1 دقیقه توحید در عبادت، اصل مشترک و پایه مورد اتفاق میان همه ادیان آسمانی است. در یک سخن، والاترین هدف بعثت پیامبران الهی، یادآوری همین اصل است، خداوند می‏فرماید: »وَ لَقَدْ بَعَثْنا فِی کُلِّ أُمَّةٍ رَسُولاً أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ وَ اجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ» (1). »ما در هر امّتی پیامبری برانگیختیم (تا بگوید:) خدا را بپرستید و از طاغوت پرهیز کنید.« همه مسلمانان

زمان مطالعه: < 1 دقیقه صفات خداوند دو قسم است: ذاتی و فعلی مقصود از صفات ذاتی، آن است که ذات خداوند به آن متصّف می‏شود، مثل این که خداوند، عالم و قادر است. مقصود از صفات فعل، آن است که ذات خداوند به لحاظ صدور برخی کارها از او، مثل خالقیت، رازقیّت و امثال آن، از صفاتی که از فعل الهی انتزاع می‏گردد، به

زمان مطالعه: < 1 دقیقه صفات خدای سبحان به صفات ثبوتیه و سلبیه تقسیم می‏شود. مقصود از اول، صفاتی است که از کمال حکایت دارد، مثل اینکه خداوند، عالم و قادر است. و مقصود از صفات سلبیه، منزّه دانستن ذات خدا از صفاتی است که از نیاز و نقص و فقر حکایت می‏کند. به تعبیر دیگر: خداوند، صفات جمال و صفات جلال دارد. صفات جمال

زمان مطالعه: < 1 دقیقه مقصود از صفات خبریه، اوصافی است که در آیات قرآن و روایات آمده و مستندی جز نقل ندارد. مثل: 1. ید اللَّه (دست خدا(: »إِنَّ الَّذِینَ یُبایِعُونَکَ إِنَّما یُبایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ» (1). »آنان که با تو بیعت می‏کنند، با خدا بیعت می‏کنند. دست خدا بالای دست آنان است.« 2. وجه اللَّه (روی خدا(: »وَ لِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه اعتقاد به قضا و قدر، از عقاید اسلامی است و در قرآن و حدیث آمده است. لیکن باید آن را تفسیر و بررسی کرد، به نحوی که سر از جبر و سلب اختیار از انسان در نیاورد. «قَدَر» عبارت است از اندازه‏گیری و مهندسی وجود یک چیز. خداوند متعال هر چیز را با اندازه خاصّی آفریده است: «إِنَّا کُلَّ شَیْ‏ءٍ

زمان مطالعه: < 1 دقیقه انسان در هر مسأله هم که خود را به ندانستن بزند، نمی‏تواند در این مسأله تجاهل کند که در تصمیم‏گیری نسبت به یکی از دو طرف یک کار (انجام یا ترک) با قدرتی که خداوند به او سپرده است، دارای اختیار است. کار او از یک جهت به خدا نسبت داده می‏شود، و از جهتی دیگر در همان وقت به