زمان مطالعه: 4 دقیقه آیه اوّل: (هُدیً لِلْمُتَّقینَ – اَلَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ) (1). »)قرآن) هدایت است برای پرهیزکاران، آنان که به غیب ایمان می آورند«. جابر بن عبدالله انصاری ضمن نقل حدیث مفصلی گوید: جندل بن جنادة بن جبیر یهودی نزد رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) آمد و پس از دریافت پاسخ سؤالی که مطرح نمود، اسلام آورد آنگاه در باره اوصیای

زمان مطالعه: 2 دقیقه (أَفَغَیر دینِ الله یَبغُونَ وَلَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِی السَّماواتِ وَالأَرْضِ طَوْعاً وَ کَرْهاً وَ إلَیه یُرجَعُونَ(. (1). »آیا جز دین خدا را می جویند؟ با آن که آنچه در آسمانها و زمین است خواه و ناخواه تسلیم او هستند، و به سوی او بازگردانیده می شوند«. در تفسیر این آیه شریفه و جهانی شدن آیین توحید و حاکمیت آخرین دین

زمان مطالعه: 3 دقیقه (وَ إنْ مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ اِلاّ لَیُؤمِنَنَّ بِهِ قَبْلَ مَوْتِهِ وَیَوْمَ الْقیامَةِ یَکوُنُ عَلَیْهِمْ شَهِیداً(. (1). »و هیچ یک از اهل کتاب نیست جز این که پیش از مرگ، به او یعنی حضرت مهدی (علیه السلام) یا حضرت عیسی (علیه السلام) ایمان می آورد«. پیش از آن که در باره تفسیر این آیه شریفه سخنی بگوییم، لازم است نکته ای

زمان مطالعه: 2 دقیقه (وَ قاتِلوُهُمْ حتّی لا تکونَ فِتْنَةٌ وَیَکُونَ الدِّینُ کُلُّهُ لِلّهِ(. (1). »با کافران بجنگید تا فتنه ای باقی نماند و دین یک سره از آن خدا باشد«. محمّد بن مسلم گوید: محضر امام محمّد باقر (علیه السلام) عرض کردم: تأویل قول خدای تعالی در سوره انفال که می فرماید: «وَ قاتِلوُهُمْ حتّی لا تکونَ فِتْنَةٌ…» چیست؟ فرمود: »تأویل این آیه

زمان مطالعه: 4 دقیقه (هُوَ الَّذی أرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَدِیْنِ الحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلیَ الدِّیْنِ کُلِّهِ وَ لوْکَرِهَ المُشْرِکوُنَ(. (1). »او خداوندی است که پیامبرش را با هدایت و دینی حق فرستاد تا آن را بر تمام ادیان پیروز گرداند اگر چه مشرکان ناخشنود باشند«. این آیه مبارکه در سه سوره از سوره های قرآن کریم تکرار شده که اهمیّت این وعده الهی بخوبی روشن

زمان مطالعه: < 1 دقیقه (بَقِیَّةُ اللهِ خَیْرٌ لَکُمْ إنْ کُنْتُمْ مُؤمِنِینَ) (1). »یکتا بازمانده خدا برای شما بهتر است اگر مؤمن هستید«. امام باقر (علیه السلام) در تأویل این آیه شریفه می فرماید: »هنگامی که مهدی ما ظاهر شود به خانه کعبه تکیه می دهد و 313 تن از یاران خاص او به دورش گرد می آیند. اولین سخنی که بر زبان مبارکش جاری